[...] វគ្គ កូនជ្រូកតូចក្បាលខូច
អេរ៉ាវត្ថិ៖ ប៉ាប៉ា...! កូនឆ្ងល់ តើហេតុអ្វីបានជាមានគេហៅកូនថា កូនជ្រូកអញ្ចឹង? ត្រង់ដែលថា កូនជាកូនម៉ាក់ និងប៉ាប៉ាទេតើ ចុះម៉េចបានគេច្រឡំថា កូនជាកូនជ្រូកទៅវិញ?
ប៉ា៖ ហាហា... ! ចុះប៉ាសួរកូនវិញ!
អេរ៉ាវត្ថិ៖ បាទ សួរមកចុះ!
ប៉ា៖ តើកូនស្គាល់កូនជ្រូកទេ?
អេរ៉ាវត្៖ បាទ... ប៉ា! លើសពីស្គាល់ទៅទៀត...!
ប៉ា៖ អញ្ចឹង! កូនឯងមើលកូនឯងមើល កូនឯងដូចកូនជ្រូកដែរឬទេ?
អេរ៉ាវត្ថិ៖ ប៉ាប៉ា! សួរសំណួរដូចឡប់ៗអញ្ចឹង។ ដោយសារតែកូនមិនដឹងថាដូចត្រង់ណាហ្នឹងហើយបានកូនឆ្ងល់ហ្នឹងណា!
ប៉ា៖ អុញនោះ! ចប់ប៉ាដោយ អោយអាច្រម៉ក់ថាអោយ...
អេរ៉ាវត្ថិ៖ កូនមិនដឹងថា កូនដូចកូនជ្រូកត្រង់ណាផងហ្នឹងប៉ា..។ ព្រោះកូនជាកូនមនុស្សមិនមែនកូនជ្រូកផង ដូច្នេះគ្មានអីដូចគ្នាផង។
កូនគ្រាន់តែដឹងថា កូនមានត្រចៀកពីរ ភ្នែកពីរ និងច្រមុះមួយដូចគ្នានឹងកូនជ្រូកដែរតែប៉ុណ្ណោះ តែនិយាយពីមុខកូនសង្ហារជាងដាច់។
ប៉ា៖ ហាហា...!!! កូនប៉ាឆ្លាតណាស់! បើនិយាយពីមុខកូនជ្រូកប្រៀបជាមួយកូនប៉ាម្តេចបាន....
អេរ៉ាវត្ថិ៖ ប៉ាប៉ាពិតឃាឆ្លាតមែន!
ប៉ា៖ ...តែបើនិយាយពីមាឌវិញ កូនជ្រូកយ៉ាងម៉េចគឺអញ្ចឹង!
អេរ៉ាវត្ថិ៖ ចប់! កូនខំតែសរសើរលោកប៉ា តែឥឡូវប៉ាថាកូនដូចកូនជ្រូកដដែល... កូនឈប់លេងចូលប៉ាប៉ាហើយ។
ប៉ា៖ ហាហា...!!! កុំខឹងប៉ាអី ប៉ាប៉ានិយាយលេងតើ។ កូនប៉ាសង្ហារ កូនប៉ាពូកែ កូនប៉ាឆ្លាត!
អេរ៉ាវត្ថិ៖ ធ្វើបែបហ្នឹងបានហៅថាជាប៉ាល្អ.... ឈប់និយាយជាមួយប៉ាប៉ាហើយ ទៅញុាំអីជាមួយម៉ាក់ៗវិញល្អជាង។
[....]
ជ្រូកហើយថាមិនជ្រូក ខិខិ
ជ្រូកហើយថាមិនជ្រូក ខិខិ
